V.V. IJmuiden JO14-1 - VSV JO14-1 1-4 (rust 1-2)

VSV schoot pittig uit de startblokken en de thuisploeg had daar moeite mee. Ook met het fysieke spel van de bezoekers. Hoop duwwerk, ook met twee handen. Een kleine sliding op de bal door een van onze verdedigers, zijwaarts, leverde VSV tot verbazing van IJmuiden een penalty op. Deze kans werd verzilverd en zo pakten de bezoekers de leiding. Ijmuiden vocht (in sportieve zin) terug en wist via een goed schot van Damian weer gelijk te komen, 1-1.

Helaas vonden de rood-witten vlak voor rust nogmaals het net en ging men met 1-2 rusten.

Na rust groeide bij VSV het vertrouwen te kunnen winnen vandaag. Veel kleine overtredingen van hen werden door de vingers gezien en bij IJmuiden leidde dit alles tot frustratie. En helaas leidt frustratie zelden tot doelpunten. Je wordt dan zelf je grootste tegenstander. Een tweede penalty voor VSV deed dat gevoel geen goed. De 1-3 viel en IJmuiden moest serieus in de achtervolging. Dat deed het team ook wel maar echt tot overwicht leidde dat helaas niet. Na de 1-4 was het lastig de moed erin te houden. En de groeiende frustratie bereikte zijn hoogtepunt toen een van onze jongens een overtreding maakte. Te onbezonnen, te hard en terecht een gele kaart. Een paar tellen later leek het weer mis te gaan en werd besloten iets voor tijd af te fluiten. Ondanks dat VSV misschien terecht won, zij hadden immers wel weten te scoren, was het niet echt een leuke wedstrijd. Veel onnodig duw- en trekwerk en veel grote monden met woorden die niet persé in de dikke Van Dale voorkomen. Dat is jammer. Laten we hopen dat het volgende keer weer wat sportiever kan.